1 Ezdr 8:24
καὶ πάντες, ὅσοι ἐὰν παραβαίνωσι τὸν νόμον τοῦ θεοῦ σου καὶ τὸν βασιλικόν, ἐπιμελῶς κολασθήσονται ἐάν τε καὶ θανάτῳ ἐάν τε καὶ τιμωρίᾳ ἢ ἀργυρικῇ ζημίᾳ ἢ ἀπαγωγῇ.
Wojciechowski: A wszyscy, którzy by przekroczyli prawo Boga i królewskie, niech będą pilnie ukarani, czy to śmiercią, czy cieleśnie, grzywną lub wygnaniem.
LXX Popowski: Wszyscy, którzy dopuszczają się łamania Prawa twojego Boga albo królewskiego prawa, mają zostać surowo ukarani czy to karą śmierci, czy torturą, czy grzywną pieniężną, czy wygnaniem.

1 Mch 7:7
νῦν οὖν ἀπόστειλον ἄνδρα, ᾧ πιστεύεις, καὶ πορευθεὶς ἰδέτω τὴν ἐξολέθρευσιν πᾶσαν, ἣν ἐποίησεν ἡμῖν καὶ τῇ χώρᾳ τοῦ βασιλέως, καὶ κολασάτω αὐτοὺς καὶ πάντας τοὺς ἐπιβοηθοῦντας αὐτοῖς.
KUL: Poślij więc teraz jakiegoś swojego zaufanego, niech on się tam uda i naocznie przekona o ogromnej krzywdzie, jaką uczynił nam i królewskiemu krajowi i niech ukarze ich razem z tymi wszystkimi, którzy im pomagają.
BT: Poślij więc teraz jakiegoś swojego zaufanego, niech on się tam uda i naocznie się przekona o ogromnej krzywdzie, jaką wyrządził nam i królewskiemu krajowi, i niech ukarze ich razem z tymi wszystkimi, którzy im pomagają.
BP: Wyślij przeto zaufanego człowieka, niech idzie i przekona się naocznie o całym zniszczeniu, jakiego dokonał w stosunku do nas i ziemi królewskiej oraz niech ich ukarze, a także tych wszystkich, którzy mu pomagali.
BWP: Przyślij jakiegoś człowieka, któremu ufasz. Niech przyjdzie i zobaczy zło, którego się dopuścili wobec nas i całego kraju, pozostającego pod władzą króla. I niech wymierzy słuszną karę im oraz tym, którzy ich wspierają.
SG: Teraz więc poślij człowieka, któremu ufasz, ażeby poszedł i zobaczył całe zniszczenie, które wyrządził nam i krainie króla oraz ukarał ich i wszyst[kich, którzy im pomagali].
KG: Teraz więc poślij męża, któremu ufasz, i wyruszywszy niech zobaczy zniszczenie całe, jakieś uczynił nam i krajowi króla, i niech ukarze ich i wszystkich pomagających im.
EP: Poślij więc teraz zaufanego człowieka, aby poszedł i zobaczył całe zniszczenie, które oni wyrządzili nam i królewskiej krainie. Niech wymierzy karę im wszystkim, którzy ich wspierali.
PE: Poślij zatem zaufanego człowieka, by poszedł i zobaczył całe zniszczenie, którego dokonał wobec nas i krainy królewskiej oraz by ukarał ich i wszystkich, którzy im pomagali.
LXX Popowski: Poślij więc teraz jakiegoś zaufanego człowieka. Niech idzie i zobaczy całą tę ruinę, do której doprowadził nas i ten kraj królewski. Niech wymierzy karę im i wszystkim ich poplecznikom.

2 Mch 4:38
καὶ πυρωθεὶς τοῖς θυμοῖς παραχρῆμα τὴν τοῦ Ἀνδρονίκου πορφύραν περιελόμενος καὶ τοὺς χιτῶνας περιρρήξας περιαγαγὼν καθ ὅλην τὴν πόλιν ἐπ᾿ αὐτὸν τὸν τόπον οὗπερ τὸν Ονιαν ἠσέβησεν ἐκεῖ τὸν μιαιφόνον ἀπεκόσμησεν τοῦ κυρίου τὴν ἀξίαν αὐτῷ κόλασιν ἀποδόντος
KUL: zapłonąwszy gniewem w tej chwili zdarł z Andronika purpurowy płaszcz i podarł [jego] szaty i kazał go prowadzić przez całe miasto aż na to miejsce, na którym okazał na Oniaszu swoją bezbożność. Tam mordercę zgładził. Tak Pan wymierzył mu zasłużoną karę.
BT: zapłonąwszy gniewem natychmiast zdarł z Andronika purpurowy płaszcz i podarł jego szaty, i kazał go prowadzić przez całe miasto aż na to miejsce, na którym okazał na Oniaszu swoją bezbożność. Tam mordercę zgładził. Tak Pan wymierzył mu zasłużoną karę.
BP: Uniesiony gniewem kazał natychmiast zdjąć z Andronika purpurę i zedrzeć [z niego] szaty. Polecił, aby go tak poporowadzono przez całe miasto na miejsce, gdzie dokonał on na Oniaszu swego bezbożnego czynu. Tam zgładził skrytobójcę. W ten sposób wymierzył mu Pan sprawiedliwą karę.
BWP: Potem, zapłonąwszy wielkim gniewem, kazał zedrzeć z Andronika purpurowy płaszcz, podrzeć na strzępy jego szaty i tak poprowadzić go przez całe miasto aż do miejsca, na którym dopuścił się on zbrodni wobec Oniasza. I tam rozkazał zgładzić mordercę. Tak oto wymierzył Pan Andronikowi zasłużoną karę.
SG: Rozpalony gniewem natychmiast rozdarł purpurowy strój Andronika i w podartych szatach [kazał go] prowadzić przez całe miasto aż do tego samego miejsca, gdzie popełnił bezbożny czyn [na] Oniaszu. Tam uśmiercił mordercę. W ten sposób Pan wymierzył mu zasłużoną karę.
KG: i zapłonąwszy gniewem natychmiast Andronika purpurę zerwawszy i chiton rozerwawszy, oprowadziwszy po całym mieście na to samo miejsce, gdzie Oniasza bezbożnie potraktował, tam skalanego mordem usunął ze świata, [gdyż] Pan godną mu karę oddał.
EP: Rozpalony gniewem, natychmiast kazał zdjąć z Andronika purpurę, zedrzeć z niego ubranie i tak prowadzić go przez całe miasto aż do miejsca, gdzie popełniono niegodziwość na Oniaszu. Tam kazał zabić mordercę. W ten sposób Pan wymierzył mu zasłużoną karę.
PE: Rozpalony gniewem natychmiast zdarł z Andronika purpurowy strój, a po odarciu z szat poprowadził go przez całe miasto aż do tego samego miejsca, gdzie dopuścił się bezbożnego czynu na Oniaszu, i tam uśmiercił mordercę. W ten sposób Pan wymierzył mu zasłużoną karę.
LXX Popowski: A zaraz potem uległ gniewowi, zdarł z Andronika purpurę, rozerwał mu suknię i poprowadził przez całe miasto aż do tego miejsca, gdzie popełnił zbrodnię na Oniaszu. Tam zgładził mordercę, bo taką godną karę wyznaczył mu Pan.

2 Mch 6:14
οὐ γὰρ καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν ἀναμένει μακροθυμῶν ὁ δεσπότης μέχρι τοῦ καταντήσαντας αὐτοὺς πρὸς ἐκπλήρωσιν ἁμαρτιῶν κολάσαι, οὕτως καὶ ἐφ᾽ ἡμῶν ἔκρινεν εἶναι,
KUL: Nie uważał bowiem Władca, że z nami trzeba postępować tak samo, jak z innymi narodami, co do których pozostaje cierpliwy i nie karze ich tak długo, aż wypełnią miarę grzechów.
BT: Nie uważał bowiem Pan, że z nami trzeba postępować tak samo, jak z innymi narodami, co do których pozostaje cierpliwy i nie karze ich tak długo, aż wypełnią miarę grzechów.
BP: Gdy chodzi o inne narody, czeka Wszechwładny cierpliwie z karaniem, aż dopełnią miary swych występków, inaczej zaś postępuje z nami,
BWP: Wobec innych narodów Pan pozostaje cierpliwy tak długo, aż dopełni się miara ich występków. Wtedy zsyła na nich zasłużoną karę. Z nami jednak spodobało Mu się postępować inaczej,
SG: Władca nie oczekuje bowiem cierpliwie, jak w przypadku innych narodów, aż dojdą one do przebrania miary grzechów, aby [je] ukarać. Wobec nas postanowił, aby nie czekać z wymiarem kary dotąd, aż nasze grzechy dojdą do szczytu.
KG: Nie bowiem jako i przy innych narodach trwa, będąc cierpliwym Władca, aż dojdą one do wypełnienia grzechów, [by] pokarać, tak i wobec nas osądził być [ma],
EP: Wobec innych narodów cierpliwy Władca oczekuje z karą, aż przebiorą miarę w grzechach. Wobec nas postanowił inaczej, aby nie karać nas dopiero wtedy, kiedy osiągniemy szczyt w naszych grzechach.
PE: Władca bowiem nie czeka cierpliwie z wymierzeniem kary, jak to czyni w odniesieniu do innych narodów, aż przebiorą miarę grzechów. Wobec nas postanowił, aby nie czekać z wymierzeniem kary tak długo, aż wypełni się miara naszych grzechów.
LXX Popowski: Bo Pan zdecydował, że z nami nie będzie tak, jak z innymi narodami, którym długo okazuje cierpliwość i nie karze ich, aż dojdą do pełni grzechów.

3 Mch 1:3
τοῦτον δὲ διαγαγὼν Δοσίθεος ὁ Δριμύλου λεγόμενος τὸ γένος Ιουδαῖος ὕστερον δὲ μεταβαλὼν τὰ νόμιμα καὶ τῶν πατρίων δογμάτων ἀπηλλοτριωμένος ἄσημόν τινα κατέκλινεν ἐν τῇ σκηνῇ ὃν συνέβη κομίσασθαι τὴν ἐκείνου κόλασιν
Wojciechowski: Przeniósł go jednak Dozyteusz zwany synem Drimylosa, z pochodzenia Żyd, który potem porzucił prawa i wobec ojczystych przekonań stał się obcy, kładąc w namiocie kogoś nieznacznego, któremu przypadło otrzymać za tamtego karzący cios.
PE: Jednak Dozyteusz, zwany synem Drimylosa, Żyd z pochodzenia, który później odrzucił słuszne obyczaje i wyrzekł się ojczystych zasad, wyprowadził króla, a w namiocie położył kogoś nieznaczącego, któremu dane było przyjąć wyroka przeznaczony dla króla.
LXX Popowski: Ale Dositheos, uchodzący za syna Drimylosa, z pochodzenia Judejczyk, który zmienił swoje przekonania i odstąpił od tradycji przodków, zaprowadził wcześniej króla w inne miejsce, a w namiocie kazał spać komuś mało ważnemu. I rzeczywiście człowiek ten stał się ofiarą przewidzianej dla tamtego kary.

3 Mch 3:26
τούτων γὰρ ὁμοῦ κολασθέντων διειλήφαμεν εἰς τὸν ἐπίλοιπον χρόνον τελείως ἡμῖν τὰ πράγματα ἐν εὐσταθείᾳ καὶ τῇ βελτίστῃ διαθέσει κατασταθήσεσθαι.
Wojciechowski: Skoro ci razem zostaną ukarani, spodziewamy się, że w pozostałym okresie nasze rządy będą doprowadzone doskonale do stabilizacji i najlepszego porządku.
PE: Jesteśmy bowiem przekonani, że kiedy oni wszyscy razem zostaną ukarani, to od tego czasu nasze sprawy całkowicie powrócą do pomyślności i najlepszego stanu.
LXX Popowski: Jesteśmy przekonani, że przez takie ich ukaranie zapewnimy sobie na przyszłość w pełni stabilny i dobrze uporządkowany stan spraw państwa.

3 Mch 7:3
τῶν φίλων τινὲς κατὰ κακοήθειαν πυκνότερον ἡμῖν παρακείμενοι συνέπεισαν ἡμᾶς εἰς τὸ τοὺς ὑπὸ τὴν βασιλείαν Ιουδαίους συναθροίσαντας σύστημα κολάσασθαι ξενιζούσαις ἀποστατῶν τιμωρίαις
Wojciechowski: Niektórzy z naszych przyjaciół w swej złośliwości ciągle na nas napierając, namówili nas, żeby Żydów z królestwa zebrawszy razem w gromadę, niezwykłymi ukarać represjami jako odszczepieńców,
PE: Niektórzy z naszych przyjaciół, często powodowani nikczemnością, skłonili nas, by znajdujących się w naszym królestwie Żydów zgromadzić w jednym miejscu i wymierzyć im niezwykłe, zdrajcom należne kary.
LXX Popowski: Niektórzy z naszych przyjaciół, zgodnie ze swoim zepsutym charakterem ustawicznie naciskając na nas, namówili nas, abyśmy zebrali z całego królestwa Judejczyków i zbiorowo ukarali barbarzyńskimi torturami jako zdrajców.

3 Mch 7:10
λαβόντες δὲ τὴν ἐπιστολὴν ταύτην οὐκ ἐσπούδασαν εὐθέως γενέσθαι περὶ τὴν ἄφοδον ἀλλὰ τὸν βασιλέα προσηξίωσαν τοὺς ἐκ τοῦ γένους τῶν Ιουδαίων τὸν ἅγιον θεὸν αὐθαιρέτως παραβεβηκότας καὶ τοῦ θεοῦ τὸν νόμον τυχεῖν δι αὐτῶν τῆς ὀφειλομένης κολάσεως
Wojciechowski: Otrzymawszy ten list Żydzi się nie pospieszyli zaraz z odejściem, ale upraszli króla, żeby tym z rodu żydowskiego, którzy przeciw świętemu Bogu dobrowolnie wykroczyli i przeciw Bożemu prawu, przypadła z ich rąk należna kara,
PE: Gdy otrzymali ten list, nie od razu zaczęli się przygotowywać do odejścia, lecz wyprosili jeszcze u króla, by ci spośród pokolenia Żydów, którzy samowolnie opuścili Świętego Boga i Boże Prawo, zostali należycie przez nich ukarani.
LXX Popowski: Po otrzymaniu tego listu nie śpieszyli się ze swoim odejściem, ale nastawali na króla z żądaniami, aby ci z plemienia Judejczyków, którzy z własnej inicjatywy występowali przeciw świętemu Bogu i przeciw Bożemu prawu, mogli być przez nich samych należycie ukarani.

3 Mch 7:14
οὕτως τε τὸν ἐμπεσόντα τῶν μεμιαμμένων ὁμοεθνῆ κατὰ τὴν ὁδὸν ἐκολάζοντο καὶ μετὰ παραδειγματισμῶν ἀνῄρουν.
Wojciechowski: Takoż i napadając skalanych współplemieńców po drodze karali ich i dla przykładu zabijali.
PE: I tak każdego napotkanego po drodze rodaka, który dopuścił się nieczystości, karali i dla przykładu pozbawiali życia.
LXX Popowski: I kogokolwiek spośród skalanych współplemieńców spotkali na swej drodze, karali dla przykładu i zabijali.

4 Mch 2:12
καὶ τῆς τέκνων φιλίας κυριεύει διὰ κακίαν αὐτὰ κολάζων
Wojciechowski: nad miłością do dzieci panuje, karząc je za złośliwości,
LXX Popowski: Panem jest także miłości do dzieci, bo karze je za złe postępowanie.

4 Mch 8:6
δυναίμην δ᾽ ἂν ὥσπερ κολάζειν τοὺς ἀπειθοῦντάς μου τοῖς ἐπιτάγμασιν, οὕτω καὶ εὐεργετεῖν τοὺς εὐπειθοῦντάς μοι.
Wojciechowski: Potrafiłbym, jak karzę nieposłusznych moim zarządzeniom, być tak samo dobroczyńcą dla posłusznych mi.
LXX Popowski: Mam władzę zarówno karać nieposłusznych moim nakazom, jak i być dobroczyńcą dla uległych mi.

4 Mch 8:9
ἐπεί ἐὰν ὀργίλως με διάθησθε διὰ τῆς ἀπειθείας ἀναγκάσετέ με ἐπὶ δειναῖς κολάσεσιν ἕνα ἕκαστον ὑμῶν διὰ τῶν βασάνων ἀπολέσαι
Wojciechowski: Gdybyście jednak w gniew mnie wprawili, przez nieposłuszeństwo, zmusicie mnie do straszliwego karania, iżbym każdego z osobna na mękach stracił.
LXX Popowski: Jeśli swoim nieposłuszeństwem rozbudzicie mój gniew, zmusicie mnie do tego, bym każdego z was wydał na straszne męki i zgładził wśród tortur:

4 Mch 18:5
καὶ ὁ τύραννος ᾿Αντίοχος καὶ ἐπὶ γῆς τετιμώρηται καὶ ἀποθανὼν κολάζεται· ὡς γὰρ οὐδὲν οὐδαμῶς ἴσχυσεν ἀναγκάσαι τοὺς Ιεροσολυμίτας ἀλλοφυλῆσαι καὶ τῶν πατρίων ἐθῶν ἐκδιαιτηθῆναι, τότε ἀπάρας ἀπὸ τῶν Ιεροσολύμων ἐστράτευσεν ἐπὶ Πέρσας.
Wojciechowski: A tyran Antioch i na ziemi doznał pomsty, i umarłszy podlega karze; gdy bowiem w żaden sposób nie był w stanie przymusić jerozolimczyków do obcego sposobu życia i odejścia od ojczystych zwyczajów, wtedy opuściwszy Jerozolimę pociągnął na Persów.
LXX Popowski: A despota Antioch już za życia został ukarany i po śmierci doznaje chłosty. Kiedy w żaden sposób nie potrafił zmusić Jerozolimitów do przyjęcia obcych obyczajów przez odejście od obyczajów ojczystych, opuścił Jerozolimę i wyruszył przeciw Persom.

Mdr 3:4
καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης·
BT: Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.
KUL: I chociaż w oczach ludzi cierpią udręki, nadzieja ich nieśmiertelności pełna.b
BWP: I chociaż w oczach ludzi cierpią udręki, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.
BP: Chociażby zdaniem ludzi zostali ukarani, nadzieja ich - pełna nieśmiertelności!
KG: I bowiem w spojrzeniu ludzi gdyby [nawet] zostali pokarani, nadzieja ich nieśmiertelności pełna.
EP: Po ludzku sądząc, dosięgła ich kara, lecz ich nadzieja dała im nieśmiertelność.
NKB: Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.
PE: Po ludzku sądząc, wydaje się, że dosięgła ich kara, oni natomiast całkowicie ufali w nieśmiertelność.
LXX Popowski: Choć w oczach ludzi doznali kaźni, ich nadzieja syci się teraz nieśmiertelnością.

Mdr 11:5
δι᾽ ὧν γὰρ ἐκολάσθησαν οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν, διὰ τούτων αὐτοὶ ἀποροῦντες εὐεργετήθησαν.
BT: Skąd bowiem przyszła kara na ich wrogów, stąd dla nich w potrzebie przyszły dobrodziejstwa.
KUL: I to, w skutek czego nieprzyjaciele ich cierpieli, z tego oni, będąc utrapionymi, pokrzepienie brali.
BWP: I z tego, w skutek czego nieprzyjaciele ich cierpieli, oni w utrapieniu brali pokrzepienie.
BP: Co dla ich wrogów stanowiło karę, dla nich w potrzebie było dobrodziejstwem.
KG: Przez które bowiem pokarani zostali wrogowie ich, przez te oni potrzebujący zostali obdarowani.
EP: To, czym wrogowie Izraelitów zostali pokarani, dla nich samych w potrzebie stało się krzepiącym darem.
NKB: Skąd bowiem spadła na wrogów ich kara, stąd do nich w potrzebie przyszły dobrodziejstwa.
PE: Tak więc to, czym wrogowie zostali pokarani, dla samych Izraelitów stało się w potrzebie krzepiącym darem.
LXX Popowski: Bo czym byli karceni ich wrogowie, w tym oni bezradni, doświadczali dobrodziejstwa.

Mdr 11:8
δείξας διὰ τοῦ τότε δίψους πῶς τοὺς ὑπεναντίους ἐκόλασας.
BT: pokazawszy im wtedy przez to, że mieli pragnienie, jak pokarałeś ich wrogów.
BWP/KUL: pokazując przez owo pragnienie, jak ukarałeś [ich] nieprzyjaciół.
BP: Przez [dręczące ich] wówczas pragnienie pokazałeś, jak [ciężko] ukarałeś nieprzyjaciół.
KG: Pokazawszy przez to wtedy pragnienie, jak przeciwników skarałeś,
EP: Przedtem cierpieli z pragnienia, a teraz ukazałeś im ogrom kary zesłanej na ich wrogów.
NKB: pokazując im przez owo pragnienie, jak pokarałeś ich wrogów.
PE: Doświadczając ich zaś udręką pragnienia, ukazałeś ogrom kary, którą zesłałeś na ich wrogów.
LXX Popowski: pokazując ówczesnym pragnieniem, w jaki sposób wcześniej ukarałeś opornych.

Mdr 11:13
ὅτε γὰρ ἤκουσαν διὰ τῶν ἰδίων κολάσεων εὐεργετημένους αὐτούς ᾔσθοντο τοῦ κυρίου
BT: I kiedy posłyszeli, że kaźnie przez nich doznane tamtym wyszły na dobre, dostrzegli Pana.
BWP/KUL: Kiedy słyszeli, że wskutek ich ukarania tamci dobra doznają, wspomnieli na Pana.
BP: Gdy usłyszeli, że kary, jakie ponieśli, przyniosły innym dobrodziejstwa, poznali rękę Pana.
KG: Kiedy bowiem usłyszeli [o] poprzez ich własne kary obdarowanych nich, spostrzegli Pana.
EP: a gdy poznali, że wskutek ich cierpień tamci doznają pokrzepienia, przyznali rację Bogu.
NKB: I dostrzegli Pana, kiedy posłyszeli, że kaźnie przez nich doznane tamtym wyszły na dobre.
PE: A gdy dowiedzieli się, że wskutek ich cierpień tamci doznają pokrzepienia, uznali wolę Pana.
LXX Popowski: Kiedy bowiem usłyszeli, że w czasie tego karania ci doznali dobrodziejstwa, uznali Pana.

Mdr 11:16
ἵνα γνῶσιν ὅτι, δι᾽ ὧν τις ἁμαρτάνει, διὰ τούτων κολάζεται.
BT: by wiedzieli, że przez co kto grzeszy, przez to ponosi karę.
BWP/KUL: ażeby poznali, że przez co się grzechy popełnia, przez to się też jest karanym.
BP: aby poznali, że czym kto grzeszy, tym bywa ukarany.
KG: aby wiedzieli, że przez które ktoś grzeszy, przez te karany jest.
EP: by pojęli, że czym kto grzeszy, tym bywa karany.
NKB: by wiedzieli, że przez co kto grzeszy, przez to ponosi karę.
PE: by poznali, że czym kto grzeszy, tym samym bywa karany.
LXX Popowski: Aby wiedzieli, że czym kto grzeszy, w tym karę znajduje.

Mdr 12:14-15
οὔτε βασιλεὺς ἢ τύραννος ἀντοφθαλμῆσαι δυνήσεταί σοι περὶ ὧν ἐκόλασας. δίκαιος δὲ ὢν δικαίως τὰ πάντα διέπεις αὐτὸν τὸν μὴ ὀφείλοντα κολασθῆναι καταδικάσαι ἀλλότριον ἡγούμενος τῆς σῆς δυνάμεως.
BT: ani się z Tobą nie będzie mógł spierać król czy władca o tych, których ukarałeś. Ty jesteś sprawiedliwy i rządzisz wszystkim sprawiedliwie; skazać kogoś, kto nie zasłużył na karę, uważasz za niezgodne z Twoją potęgą.
KUL: Ani też król, ani możnowładca żaden nie będą się sprzeciwiać Tobie z powodu tych, których ukarałeś. Będąc bowiem sprawiedliwym, wszystko sprawiedliwie urządzasz, uważając za rzecz niezgodną z mocą Twoją, wbrew sprawiedliwości potępiać tego, który nie powinien być karany.
BWP: Ani król, ani żaden możnowładca nie będzie się sprzeciwiać Tobie z powodu tych, których ukarałeś. Będąc bowiem sprawiedliwym, wszystko sprawiedliwie urządzasz, uważając za rzecz niegodną Twojej mocy wbrew sprawiedliwości potępiać tego, kto nie powinien być karany.
BP: Ani król, ani władca nie może ująć się za tymi, których ukarałeś. Sam zaś będąc sprawiedliwy, rządzisz wszystkim sprawiedliwie; uważasz, że jest niegodne Twej potęgi skazać człowieka niewinnego.
KG: Ani nie król lub tyran stawić czoła będzie mógł ci co do tych których ukarałeś. Sprawiedliwy zaś będąc sprawiedliwie wszystko rozporządzasz, sam [za] nie winnego karać osądzasz [jako] obce, rządzący swą mocą.
EP: Żaden król ani władca nie zdoła Ci się sprzeciwić, stając w obronie tych, których ukarałeś. Jesteś sprawiedliwy, wszystkim zarządzasz sprawiedliwie, a skazanie niewinnego uważasz za niegodne Twej mocy.
NKB: ani się z Tobą nie będzie mógł spierać król czy władca o tych, których ukarałeś. Tyś sprawiedliwy i rządzisz wszystkim sprawiedliwie: skazać kogoś, kto nie zasłużył na karę, uważasz za niegodne Twojej potęgi.
PE: Żaden król ani władca nie ma tej mocy, by otwarcie sprzeciwić się Tobie i bronić tych, których ukarałeś. Jesteś sprawiedliwy i wszystkim zarządzasz sprawiedliwie, a wydanie wyroku na kogoś, kto nie zasługuje na karę, uważasz za czyn niegodny Twojej mocy.
LXX Popowski: Ani król jakiś ni władca nie może stanąć przed Tobą w interesie tych, których ukarałeś. Ponieważ sprawiedliwy jesteś, sprawiedliwie wszystkim kierujesz. Potępienie kogoś, kto nie musi być ukarany, za obce uważasz Twej mocy.

Mdr 12:27
ἐφ᾽ οἷς γὰρ αὐτοὶ πάσχοντες ἠγανάκτουν, ἐπὶ τούτοις, οὓς ἐδόκουν θεούς, ἐν αὐτοῖς κολαζόμενοι ἰδόντες, ὃν πάλαι ἠρνοῦντο εἰδέναι, θεὸν ἐπέγνωσαν ἀληθῆ· διὸ καὶ τὸ τέρμα τῆς καταδίκης ἐπ᾽ αὐτοὺς ἐπῆλθεν.
BT: Bo na które się sami, cierpiąc, oburzali, tymi zostali pokarani, które mieli za bogów, dostrzegli Tego, którego przedtem znać nie chcieli, i poznali Boga prawdziwego. I dlatego przyszła na nich ostateczna kara.
BWP/KUL: To bowiem, przez co cierpiąc, unosili się gniewem, i to, co jak bóstwa czcili, to właśnie stało się narzędziem ich kary. Patrząc na Tego, którego nie chcieli kiedyś uznać, zobaczyli w Nim Boga prawdziwego. Dlatego też przyszło na nich najwyższe potępienie.
BP: Skoro zauważyli, że ci, na których oburzali się w cierpieniu – a mianowicie czczeni przez nich bogowie – są sprawcami ich nieszczęść, uznali za prawdziwego tego Boga, o którym przedtem nie chcieli wiedzieć; wskutek tego ponieśli najcięższą karę.
KG: Na których bowiem oni sami cierpiąc oburzali się, na tych, których uważali za bogów, tymi pokarani zostali; któremu dawniej odmawiali uznania, [jako] Boga poznali prawdziwego, skoro i maksimum potępienia na nich przyszło.
EP: Szaleli ze złości, gdy istoty, które brali za bóstwa, stały się przyczyną ich cierpień. Dręczeni przez nie ujrzeli Tego, którego wcześniej znać nie chcieli. Uznali w Nim prawdziwego Boga i pojęli, dlaczego spotkała ich najcięższa kara.
NKB: Bo tym, na co się sami w udręce oburzali, właśnie zostali pokarani, co mieli za bogów, dostrzegli Tego, którego przedtem znać nie chcieli, i uznali za Boga prawdziwego. I dlatego przyszła na nich ostateczna kara.
PE: Szaleli bowiem ze złości, gdy przyszło im cierpieć z powodu tych samych istot, które uważali za bóstwa. Dręczeni przez nie, ujrzeli i uznali za Boga Tego, którego wcześniej nie chcieli poznać. Oto, dlaczego spotkała ich najcięższa kara.
LXX Popowski: Bo oni przez to, czemu gniew okazywali, cierpiąc – temu właśnie, co mieli za bogów – dostępując karcenia, przekonywali się, że którego wcześniej nie uznawali, jest prawdziwym Bogiem. Dlatego przychodziło do nich odwołanie kary.

Mdr 14:10
καὶ γὰρ τὸ πραχθὲν σὺν τῷ δράσαντι κολασθήσεται.
BT: i dzieło wraz z twórcą zostanie ukarane.
KUL: Tak więc to, co zostało uczynione, cierpieć będzie wspólnie ze swym twórcą.
BWP: Tak więc to, co zostało uczynione, poniesie karę wspólnie ze swym twórcą.
BP: i dzieło wraz z twórcą będzie ukarane.
KG: I bowiem wyrób ze sporządzającym pokarany będzie.
EP: Twórcą poniesie karę razem ze swym dziełem.
NKB: dzieło zaś wraz z twórcą zostanie ukarane.
PE: dlatego twórca poniesie karę razem ze swoim dziełem.
LXX Popowski: I dlatego kara dotknie wytwór wraz z twórcą.

Mdr 16:1-2
Διὰ τοῦτο δι᾽ ὁμοίων ἐκολάσθησαν ἀξίως καὶ διὰ πλήθους κνωδάλων ἐβασανίσθησαν. ἀνθ ἧς κολάσεως εὐεργετήσας τὸν λαόν σου εἰς ἐπιθυμίαν ὀρέξεως ξένην γεῦσιν τροφὴν ἡτοίμασας ὀρτυγομήτραν
BT: Dlatego słusznie ukarani zostali podobnymi [stworzeniami] i mnóstwem zwierząt udręczeni. W miejsce tej kary ludowi swemu dobro wyświadczyłeś: niezwykłą potrawę dla pożądanego smaku przygotowałeś im na pokarm - przepiórki.
KUL: Dlatego to przez podobne [zwierzęta] słusznie cierpieli męki i byli dręczeni przez mnóstwo zwierząt. Zamiast takiej to kary ludowi Twemu okazałeś swą dobroć, i by zaspokoić jego łaknienie, przygotowałeś mu na pożywienie przepiórki,
BWP: Dlatego to przez podobne [zwierzęta] słusznie zostali ukarani i byli dręczeni przez mnóstwo zwierząt. Zamiast takiej kary ludowi Twemu okazałeś swą dobroć i aby zaspokoić jego łaknienie, przygotowałeś mu na pożywienie przepiórki,
BP: Słusznie zatem zostali ukarani przez podobne robactwo i trapieni byli przez mnóstwo owadów. Zamiast tej kary wyświadczałeś Twemu ludowi dobrodziejstwa: zaspokajałeś jego głód niezykłym pożywieniem, dałeś mu do jedzenia przepiórki,
KG: Dla tego przez podobne pokarani zostali słusznie i przez mnóstwo bydląt udręczeni. Zamiast tej kary dobrodziejstwo dałeś ludowi twemu: dla pożądania łaknienia niezwykły przysmak [na] pokarm przygotowałeś, przepiórek źródło,
EP: Dlatego spadła na nich kara w postaci tych stworzeń, mnóstwo potwornych zwierząt stało się ich udręką. Lud Twój, przeciwnie, obdarzyłeś dobrocią zamiast karą, zaspokoiłeś jego głód cudownym pokarmem: przyrządziłeś dla niego ucztę z przepiórek.
NKB: Słusznie więc skarani zostali podobnym robactwem, mnóstwem owadów udręczeni. Ludowi swemu zamiast tej kary dobrodziejstwo wyświadczyłeś: zaspokoiłeś jego głód niezwykłym pożywieniem, zgotowałeś im na pokarm – przepiórki.
PE: Słusznie więc zostali ukarani podobnymi stworzeniami, mnóstwem potwornych zwierząt udręczeni. Ludowi Twemu, zamiast kary, okazałeś dobroć, zaspokoiłeś jego głód niespotykanym pokarmem: przyrządziłeś dla nich ucztę z przepiórek.
LXX Popowski: Z tej racji słusznie zostali skarceni podobnymi rzeczami, udręki doznali ze strony wrogich gromad dzikiej zwierzyny. Tu przeciwnie, wyświadczając ludowi swemu dobrodziejstwo, według wielkiego ich łaknienia nie karcenie, lecz niezwykły przysmak im przygotowałeś: przepiórki na strawę!

Mdr 16:9
οὓς μὲν γὰρ ἀκρίδων καὶ μυιῶν ἀπέκτεινεν δήγματα, καὶ οὐχ εὑρέθη ἴαμα τῇ ψυχῇ αὐτῶν, ὅτι ἄξιοι ἦσαν ὑπὸ τοιούτων κολασθῆναι·
BT: Zabijały ich ukąszenia szarańczy i much i nie znaleźli lekarstwa, by ratować życie, bo zasłużyli, żeby przez nie zostali ukarani.
KUL: Podczas gdy tamtych ukąszenia szarańczy i much wytraciły, i nie było lekarstwa na ratowanie ich życia, gdyż zasłużyli, by od takich [owadów] męki cierpieć,
BWP: Podczas gdy tamtych ukąszenia szarańczy i much wytraciły i nie było lekarstwa na ratowanie ich życia, gdyż zasłużyli, by takich [owadów]c męki cierpieć,
BP: Tamci bowiem padali od ukąszeń szarańczy i much, i nie było ratunku dla ich życia, bo zasłużyli na taką karę.
KG: ich bowiem szarańczy i much zabił[y] ukąszenia i nie znalazł się lek [dla] duszy ich, bo godni byli, przez takie zostać pokaranymi.
EP: Tamtych zabijały ukąszenia much i szarańczy, a nie było lekarstwa, które uratowałoby od śmierci, gdyż zasłużyli na karę, jak ich dosięgła.
NKB: Zabijały ich ukąszenia szarańczy oraz much, nie znaleźli jednak lekarstwa, by ratować życie, bo zasłużyli, żeby zostali przez nie ukarani.
PE: Zabijały ich bowiem ukąszenia szarańczy i much, a nie było lekarstwa ratującego życie, gdyż zasłużyli na to, żeby przez nie zostali ukarani.
LXX Popowski: Tamtych zabijały kąsania szarańczy i much i nie znaleźli lekarstwa dla swego życia, bo zasłużyli na karanie przez nie.

Mdr 16:24
ἡ γὰρ κτίσις σοὶ τῷ ποιήσαντι ὑπηρετοῦσα ἐπιτείνεται εἰς κόλασιν κατὰ τῶν ἀδίκων καὶ ἀνίεται εἰς εὐεργεσίαν ὑπὲρ τῶν ἐπὶ σοὶ πεποιθότων
BT: Stworzenie bowiem Tobie, jako Stwórcy, posłuszne, wysila się, by karać niegodziwych, a łagodnieje, by czynić dobrze tym, co Tobie zaufali.
BWP/KUL: Albowiem natura poddana jest Tobie, Stwórco; rozpala się gniewem, aby ukarać niesprawiedliwych, i łagodnieje, aby dobrze czynić tym, którzy w Tobie nadzieję złożyli.
BP: Natura bowiem służąc Tobie, Stwórcy, wytęża siły, aby ukarać niesprawiedliwych, a staje się łagodna, aby wyświadczać dobrodziejstwa Twym wyznawcom.
KG: Bowiem stworzenie tobie twórcy podporządkowane, wytęża się dla pokarania przeciw nieprawym i łagodnieje dla dobrodziejstwa przy na tobie polegających.
EP: Całe stworzenie posłuszne Tobie jako swemu Stwórcym wytęża siły, aby ukarać nieprawych, po czym łagodnieje, by dobrze działo się ufającym Tobie.
NKB: Przyroda bowiem Tobie, Stwórco, poddana sroży się jako kara przeciw niegodziwym, a jako dobroć łagodnieje dla tych, co Tobie zaufali.
PE: Całe stworzenie posłuszne Tobie jako Stwórcy wytęża siły, by ukarać nieprawych, po czym łagodnieje, sprzyjając tym, który Tobie zaufali.
LXX Popowski: Bo stworzenie, Tobie, Stwórcy, służące, pręży swe moce do karcenia nieprawych, a powściąga je dla usługi tym, którzy Tobie zaufali.

Mdr 18:11
ὁμοίᾳ δὲ δίκῃ δοῦλος ἅμα δεσπότῃ κολασθεὶς καὶ δημότης βασιλεῖ τὰ αὐτὰ πάσχων,
BT: Podobną ponieśli karę i pan, i niewolnik, człowiek z ludu cierpiał tak samo jak król;
KUL: Tę samą karę cierpiał sługa na równi z panem, te same męki znosił poddany z królem.
BWP: Tę samą karę cierpiał sługa na równi z panem, te same męki znosił poddany i król.
BP: Jednakowo karany był niewolnik i pan, a lud cierpiał tak samo jak król,
KG: taką samą zaś karą niewolnik oraz pan pokarany, i ludu król to samo cierpiący,
EP: Ten sam los dotknął niewolnika i jego właściciela, jenakowo cierpiał król i poddany.
NKB: Podobną ponieśli karę i pan, i niewolnik, człowiek z ludu cierpiał tak samo jak król:
PE: Ta sama kara dotknęła niewolnika i jego właściela, jednakowo cierpiał poddany i król.
LXX Popowski: Tą samą karą dotknięty został sługa i pan; król i prostak cierpiał podobnie.

Mdr 18:22
ἐνίκησεν δὲ τὸν χόλον οὐκ ἰσχύι τοῦ σώματος, οὐχ ὅπλων ἐνεργείᾳ, ἀλλὰ λόγῳ τὸν κολάζοντα ὑπέταξεν ὅρκους πατέρων καὶ διαθήκας ὑπομνήσας.
BT: Przezwyciężył on gniew nie siłą ciała, nie mocą oręża, lecz słowem pokonał Karzącego, przypominając dane ojcom obietnice i przymierza.
BWP/KUL: Pokonał wszystko nie mocą ciała [swego] ani potęgą oręża, lecz słowem zwyciężył dręczyciela, wspominając ojców przysięgi i przymierza/e.
BP: Zwyciężył więc gniew nie siłą ciała ani mocą oręża, lecz słowem [modlitwy] pokonał karzącego, powołując się na przysięgi i przymierza ojców.
KG: Zwyciężył zaś oburzenie nie siłą ciałą, nie broni działaniem, ale słowem karzącego podporządkował, przysięgi ojców i przymierza przypomniawszy.
EP: Pokonał gniew nie siłą mięśni ani z orężem w ręku, lecz słowem zmusił do odwrotu anioła zagłady, przypominiał mu obietnice i przymierza zawarte z przodkami.
NKB: Przezwyciężył on gniew nie siłą ciała, nie mocą oręża, lecz słowem pokonał Karzącego, przypominając dane ojcom obietnice i przymierza.
PE: Przezwyciężył gniew nie siłą mięśni ani orężem w ręku, ale słowem zmusił do odwrotu Anioła Zagłady, przypomniał mu obietnice i przymierza zawarte z ojcami.
LXX Popowski: Uśmierzył zagniewanie nie siłą ciała ani sprawnością oręża, lecz słowem ukoił karzącego, przypominając mu drogę do jeszcze żyjących.

Mdr 19:4
εἷλκεν γὰρ αὐτοὺς ἡ ἀξία ἐπὶ τοῦτο τὸ πέρας ἀνάγκη καὶ τῶν συμβεβηκότων ἀμνηστίαν ἐνέβαλεν ἵνα τὴν λείπουσαν ταῖς βασάνοις προσαναπληρώσωσιν κόλασιν
BT: Sprawiedliwy los pchał ich ku tej ostateczności i przywiódł do zapomnienia o tym, co się stało, by dopełnili kary, której brakowało plagom,
KUL: Albowiem sprawiedliwe przeznaczenie pchało ich ku tej ostateczności, a niepamięć ogarniała to, co się już stało, aby dopełnili kary, której plagom ich nie dostawało,
BWP: Albowiem sprawiedliwe przeznaczenie pchało ich ku tej ostateczności, a niepamięć ogarniała to, co się już stało, aby dopełnili kary, której plagi nie mogły dopełnić,
BP: Słusznie zmusiło ich przeznaczenie do tego ostatecznego kroku, i pozwoliło im zapomnieć o minionych wypadkach, aby do swych cierpień dodali karę, której jeszcze nie ponieśli,
KG: Pchało bowiem ich słuszne do tego kresu przeznaczenie, i [o] zaszłych zapomnienie narzuciło, aby pozostałą męczarnie dopełnili karą,
EP: Sprawiedliwa konieczność losu gnała ich ku ostatecznej klęsce i sprawiła, że zapomnieli o tym, co im się przydarzyło, aby dopełnic kary, której początkiem były plagi.
NKB: Sprawiedliwy los pchał ich ku tej ostateczności, a przywiódł do zapomnienia o tym, co się stało, by dopełnili kary, której brakowało plagom,
PE: Sprawiedliwa konieczność losu gnała ich ku ostatecznej klęsce i sprawiła, że zapomnieli o tym, co im się przydarzyło, tak by dopełniła się kara, której brakowało plagom.
LXX Popowski: Pchała ich do takiej ostateczności zasłużona konieczność, zamroczyła ich niepamięcią o poprzednich wydarzeniach, aby dopełnili plagi jeszcze taką karą, której im brakowało,

Dn 6:13b
καὶ εἶπον αὐτῷ ῾Ορκίζομέν σε τοῖς Μήδων καὶ Περσῶν δόγμασιν, ἵνα μὴ ἀλλοιώσῃς τὸ πρόσταγμα μηδὲ θαυμάσῃς πρόσωπον καὶ ἵνα μὴ ἐλαττώσῃς τι τῶν εἰρημένων καὶ κολάσῃς τὸν ἄνθρωπον, ὃς οὐκ ἐνέμεινε τῷ ὁρισμῷ τούτῳ. καὶ εἶπεν Οὕτως ποιήσω καθὼς λέγετε, καὶ ἕστηκέ μοι τοῦτο.
LXX Popowski: Wtedy mu powiedzieli: „Zaklinamy cię na prawa Medów i Persów, abyś nie zmieniał tego nakazu, abyś nie zważał na czyjąkolwiek godność, abyś nie ograniczał niczego z tego, co powiedziałeś, i abyś ukarał człowieka, który nie przestrzega tego dekretu”. Odpowiedział: „Tak postąpię, jak mówicie. Dopilnujcie mi tego”.

Jr 18:20
εἰ ἀνταποδίδοται ἀντὶ ἀγαθῶν κακά ὅτι συνελάλησαν ῥήματα κατὰ τῆς ψυχῆς μου καὶ τὴν κόλασιν αὐτῶν ἔκρυψάν μοι μνήσθητι ἑστηκότος μου κατὰ πρόσωπόν σου τοῦ λαλῆσαι ὑπὲρ αὐτῶν ἀγαθὰ τοῦ ἀποστρέψαι τὸν θυμόν σου ἀπ αὐτῶν
LXX Popowski: Czy za dobro złem się odpłaca? A oni tu zmawiają się, nastając na moje życie. W tajemnicy przede mną szykują moje potępienie. Wspomnij, jak stawałem przed Tobą, aby prosić o pomyślność dla nich i aby odwrócić od nich Twój gniew.

Ez 14:3-4
υἱὲ ἀνθρώπου οἱ ἄνδρες οὗτοι ἔθεντο τὰ διανοήματα αὐτῶν ἐπὶ τὰς καρδίας αὐτῶν καὶ τὴν κόλασιν τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν ἔθηκαν πρὸ προσώπου αὐτῶν εἰ ἀποκρινόμενος ἀποκριθῶ αὐτοῖς διὰ τοῦτο λάλησον αὐτοῖς καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς τάδε λέγει κύριος ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἐκ τοῦ οἴκου Ισραηλ ὃς ἂν θῇ τὰ διανοήματα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ τὴν κόλασιν τῆς ἀδικίας αὐτοῦ τάξῃ πρὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἔλθῃ πρὸς τὸν προφήτην ἐγὼ κύριος ἀποκριθήσομαι αὐτῷ ἐν οἷς ἐνέχεται ἡ διάνοια αὐτοῦ
LXX Popowski: "Synu człowieczy, ci mężowie umieścili w swych sercach wymyślone przez siebie bożki. Nieprawość zasługującą na potępienie postawili przed swoimi oczami. Czy wobec tego mam im dać odpowiedź? Odezwij się jednak do nich. Powiesz im tak: To mówi Pan: Jeśli ten czu inny człowiek z domu Izraela umieścił w swym sercu wymyślone przez siebie bożki i nieprawość zasługującą na potępienie ustawił przed swoimi oczami i przyjdzie do proroka, ja, Pan, odpowiem mu według tego, co kieruje jego myślą,

Ez 14:7
διότι ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἐκ τοῦ οἴκου Ισραηλ καὶ ἐκ τῶν προσηλύτων τῶν προσηλυτευόντων ἐν τῷ Ισραηλ, ὃς ἂν ἀπαλλοτριωθῇ ἀπ᾽ ἐμοῦ καὶ θῆται τὰ ἐνθυμήματα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ τὴν κόλασιν τῆς ἀδικίας αὐτοῦ τάξῃ πρὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἔλθῃ πρὸς τὸν προφήτην τοῦ ἐπερωτῆσαι αὐτὸν ἐν ἐμοί, ἐγὼ κύριος ἀποκριθήσομαι αὐτῷ ἐν ᾧ ἐνέχεται ἐν αὐτῷ·
LXX Popowski: Jeśli bowiem ten czy inny człowiek z domu Izraela albo z przybyszów osiedlonych w Izraelu odsunie się ode mnie, jeśli umieści w swym sercu wymyślone przez siebie bożki, a nieprawość zasługującą na potępienie ustawi przed swoimi oczami i przyjdzie do proroka, aby przez niego radzić się mnie, ja, Pan, dam mu odpowiedź według tego, czemu wewnątrz jest oddany.

Ez 18:30
ἕκαστον κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ κρινῶ ὑμᾶς οἶκος Ισραηλ λέγει κύριος ἐπιστράφητε καὶ ἀποστρέψατε ἐκ πασῶν τῶν ἀσεβειῶν ὑμῶν καὶ οὐκ ἔσονται ὑμῖν εἰς κόλασιν ἀδικίας (...)
LXX Popowski: Każdego z was będę sądził, domu Izraela, według jego postępowania – mówi Pan. Nawróćcie się i odstąpcie od wszystkich waszych bezbożnych czynów, a nie będą one wam policzone do kary za nieprawość

Ez 43:10-11a
καὶ σύ υἱὲ ἀνθρώπου δεῖξον τῷ οἴκῳ Ισραηλ τὸν οἶκον καὶ κοπάσουσιν ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν καὶ τὴν ὅρασιν αὐτοῦ καὶ τὴν διάταξιν αὐτοῦ καὶ αὐτοὶ λήμψονται τὴν κόλασιν αὐτῶν περὶ πάντων ὧν ἐποίησαν καὶ διαγράψεις τὸν οἶκον (...)
LXX Popowski: Ty, synu człowieczy, opisz ten dom domowi Izraela, aby odstąpili od swoich grzechów. Przedstaw jego wygląd i jego plan, aby przyjęli karę za wszystko, co uczynili. Narysuj plan tego domu, jego wejść i jego układu (...)

Ez 44:12
ἀνθ ὧν ἐλειτούργουν αὐτοῖς πρὸ προσώπου τῶν εἰδώλων αὐτῶν καὶ ἐγένετο τῷ οἴκῳ Ισραηλ εἰς κόλασιν ἀδικίας ἕνεκα τούτου ἦρα τὴν χεῖρά μου ἐπ αὐτούς λέγει κύριος ὁ θεός
LXX Popowski: Tamci, ponieważ służyli swoim bożkom, stając przed nimi, stali się dla domu Izraela powodem kary za nieprawość. Podniosłem przeciw nim swoją rękę – mówi Pan.


  1. a) Przypis w PE podaje: "Dosł.: „kara” (grec. kólasis)."
  2. b) Ponieważ przekład KUL-owski dokonany został przez ks. bpa Romaniuka, miejscami jest identyczny z jego BWP. Tam, gdzie nieznacznie się różni, podany jest osobno.
  3. c) Tu prawdopodobnie literówka, tekst powinien być taki, jak w przekładzie KUL-owskim.
Jeśli uważasz, że należy coś dodać, uzupełnić lub poprawić, jestem otwarty na sugestie. Proszę, kieruj je na adres: psnt at op.pl;
Jeżeli informacje zawarte na tej stronie częściowo zaspokoiły Twoją ciekawość i chciałbyś docenić oraz wesprzeć mój wysiłek
w jej rozwój, dokonaj wpłaty na konto: 41 1240 6218 1111 0000 4614 0074 w tytule "darowizna na psnt.pl". Dziękuję.
© 2008 – 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone