1J 4:18

Bojaźń "powściąga" czy "powoduje udrękę"? Tekst istotny dla świadków Jehowy..

GNT	φοβος ουκ εστιν εν τη αγαπη αλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φοβον οτι ο φοβος κολασιν εχει ο δε φοβουμενος ου τετελειωται εν τη αγαπη
NA	φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ ἀλλ' ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούµενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ.
EDW	W miłości nie masz bojaźni, ale miłość doskonała wypłasza bojaźń, bo bojaźń powoduje utrapienie. A kto się lęka, nie jest doskonały w miłości.
SK	Nie ma bojaźni w miłości; doskonała miłość wypędza bojaźń, gdyż bojaźń sprawia udrękę. Kto się boi, nie posiada jeszcze doskonałej miłości.
EDG	W miłości nie masz bojaźni; miłość doskonała wypiera bojaźń, bo bojaźń powoduje udrękę. A kto się lęka, nie jest doskonały w miłości
KUL	Obawy nie ma w miłości, ale doskonała miłość precz wyrzuca obawę, bo [przedmiotem] obawy jest kara. Ten zaś, kto się obawia, nie jest doskonały w miłości.
W	W miłości nie ma bojaźni, ale miłość doskonała wyrzuca precz bojaźń, gdyż bojaźń łączy się z karą, a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.
BT^I	W miłości nie ma bojaźni, lecz doskonała miłość usuwa bojaźń, ponieważ bojaźń kryje w sobie [przeczucie] kary. Ten zaś, kto się boi, nie wydoskonalił się w miłości.
BP	W miłości nie ma bojaźni, lecz doskonała miłość usuwa bojaźń, ponieważ bojaźń powstaje z powodu kary, a kto się boi, nie kocha doskonale.
BT^II-V	W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą. Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości.
KR/BWP	W miłości nie ma bojaźni; doskonała miłość wyklucza bojaźń, gdyż bojaźń zawsze zakłada karę. Każdy więc, kto żyje bojaźnią, nie jest jeszcze doskonały w miłości.
BW	W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości.
PW	Tam, gdzie jest miłość, nie ma miejsca dla lęku, bo doskonała miłość wypiera lęk. Kto się boi i drży przed karą, ten nie wie, czym naprawdę jest miłośća.
SŻ	Czyż możemy bać się kogoś, kto nas kocha? Jego bezgraniczna miłość usuwa wszelki strach przed ewentualną karą. Jeśli jednak się boimy, znaczy to, że nie w pełni przekonani jesteśmy o Jego miłości do nas.
SŻ³	W miłości nie ma miejsca na strach, który wiąże się z otrzymaniem kary, bo doskonała miłość go eliminuje. Kto się więc boi, nie kocha doskonałą miłością.
NŚ¹	W miłości nie ma bojaźni, lecz doskonała miłość precz odrzuca bojaźń, ponieważ bojaźń jest hamulcem. Doprawdy, kto się boi, nie wydoskonalił się w miłości.
NŚ²	W miłości nie ma bojaźni, lecz doskonała miłość precz odrzuca bojaźń, ponieważ bojaźń powściąga. Doprawdy, kto się boi, nie wydoskonalił się w miłości.
NŚ^rew	W miłości nie ma strachu – doskonała miłość odrzuca strach, bo on nas krępuje. Ten, kto się boi, tak naprawdę nie wydoskonalił się w miłości.
PI	Strach nie jest w miłości, ale doskonała miłość na zewnątrz wyrzuca strach, bo strach udrękę ma, zaś bojący się nie stał się pełny w miłości.
PJ	W miłości nie ma strachu, pełna miłość usuwa strach, bo strach obawia się kary. Tak więc kto czuje strach, nie jest dojrzały w miłości.
PE	W miłości nie ma lęku, ponieważ doskonała miłość usuwa lęk, gdyż lęk zakłada karę. Ten zaś, kto się lęka, nie jest doskonały w miłości.
PD	W miłości nie ma strachu, ale doskonała miłość usuwa strach, strach bowiem łączy się z karą; kto zaś się boi, nie został [jeszcze], jeśli chodzi o miłość, doprowadzony do doskonałości.
KŻ	W miłości nie ma lęku. Przeciwnie, miłość, która osiągnęła swój cel, wyzbywa się lęku, bo lęk kojarzy się z karą. Kto nadal się lęka, nie osiągnął jeszcze dojrzałości w miłości.
BL	--------------------------------
EP	Tam, gdzie jest miłość, nie ma lęku, lecz doskonała miłość odrzuca lęk, ponieważ lęk wiąże się z karą. Kto natomiast się lęka, nie osiągnie doskonałej miłości.
NBG	W miłości nie zdarza się strach, bo doskonała miłość wyrzuca strach na zewnątrz. Gdyż strach zawiera udrękę, a kto się boi - nie jest doskonały w miłości.
PL	W miłości nie ma lęku. Doskonała miłość go usuwa. Lęk bowiem łączy się z karą. Ten więc, kto się boi, wciąż nie jest doskonały w miłości.
UNT	W miłości nie ma bojaźni, lecz doskonała miłość na zewnątrz wyrzuca bojaźń, dlatego że bojaźń ma udrękę; a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.
UBG	W miłości nie ma lęku, ale doskonała miłość usuwa lęk, bo lęk przynosi udrękę, a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.
NPD	Dzień ten nie budzi w nas obaw, ponieważ Boża ofiarna miłość, która nas wydoskonalab, usuwa z naszych serc strach przed wieczną udręką. Jeśli jednak ktoś ciągle jest przepełniony obawami i strachem z powodu Dnia Sądu, pokazujec, że Boża ofiarna miłość jeszcze w pełni go nie wydoskonaliła.
EPP	Strachu nie ma w miłości, lecz pełna miłość wypędza strach, gdyż strach zawiera udrękę. A ten, kto się boi, nie osiąga pełni w miłościd.
TNP	W miłości nie ma bojaźni, lecz doskonała miłość na zewnątrz wyrzuca bojaźń, gdyż bojaźń drżye przed karąf; a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.
PO	W miłości nie ma strachu, lecz doskonała miłość wypędza strach, ponieważ w strachu jest kara, a ten, kto się boi, nie został wydoskonalony w miłości.

a) W wydaniu z 1991 r. brak wersetów od 13 do 21. Tekst wg erraty.
b) W wydaniu broszurowym z 2017 r. czytamy: "która się w nas wydoskonala".
c) W wydaniu broszurowym z 2017 r. czytamy: "oznacza to, że w takim człowieku Boża postawa ofiarnej miłości jeszcze się w pełni nie wydoskonaliła".
d) W I wydaniu: Ten zaś, kto się boi, nie osiąga pełni w miłości.
e) Wg przypisu w TNP: dosł.: ma, posiada (karę).
f) Wg przypisu w TNP: gr.: kolasis – od koladzo – usunąć, odciąć (ręce) – karać, piętnować.